Camilla werd half december voor de derde keer moeder. De kleine Boet is een perfecte kleine broer voor zijn grote zus Asta (7 jaar) en grote broer Mauck (5 jaar). Als broer gaat hij natuurlijk als volwaardig member of the family mee. Camilla heeft geen rijbewijs, dus er wordt veel gefietst. En dan is een bakfiets – de Babboe Curve Mountain in haar geval – een uitkomst. Lees hier haar ervaringen met de bakfiets.
Ken je die ouders? Die bewust of onbewust hun kind met jouw spruit vergelijken? Subtiel vragen ‘of hij nu nog steeds niet doorslaapt?’ (mijn wallen spreken blijkbaar boekdelen…) of terloops laten vallen ‘oh, maar Max was al volledig zindelijk toen hij twee was!’ Ik moet wat bekennen. Ik ben ook zo’n moeder. Maar dan een bakfietsmoeder…
Ik hoor het mezelf vragen aan een moeder op het schoolplein ‘Oh, die van jullie heeft niet van die handige opstapjes he?’ En voor ik het weet, loop ik alle fijne features van onze bakfiets af…
• Dat hij dus van die handige opstapjes mét ribbels heeft, zodat de kinderen makkelijker de bak in en uit kunnen, zonder uit te glijden; • Dat de accu zo subtiel weggewerkt is onder een bankje in de bak, dat mensen twee keer moeten kijken om te bepalen of het nu een elektrische bakfiets is of dat ik gewoon een erg fitte moeder ben; • Dat de versnellingen echt door een briljante geest bedacht zijn; je klikt niet van 1, naar 2 en zo verder. Nee, je glijdt van standje Alpe d’Huez (heuvelop) naar standje ‘Nederland – kikkerlandje (plat land); • Dat je de verlichting voor en achter bedient met de knoppen aan het stuur, zodat je nooit vergeet de verlichting uit te zetten; • Dat er überhaupt voor en achter goede verlichting op zit, voor zelfs twee lampjes, zo goed dat een tegemoetkomende fietser mij in het voorbij gaan toeschreeuwde dat hij in eerste instantie dacht dat ik een brommobiel was; • Dat het display verlicht is zodra het donker is; • Dat je werkelijk alles kunt bijhouden met die display! Hoe hard je nu gaat, hoe hard je gemiddeld gaat, hoe hard je allerhardst is, hoeveel kilometer je al gefietst hebt, welke ondersteuning aanstaat, hoe vol je accu nog zit en hoe laat het nu is. Bril-jant! Het enige wat mist, is de navigatie. • Dat er een parkeerrem opzit, die ook erg handig is als je heuvelop op een stoplicht moet wachten; • Dat er een handvat onder het zadel zit, waardoor manoeuvreren supermakkelijk is; • Dat je de regentent – die van superstevig materiaal gemaakt is en fluorescerende randjes heeft – aan twee kanten met klittenband ‘even’ omhoog kan klappen als er in- dan wel uitgestapt moet worden; • Dat je de twee flappen van diezelfde regentent kunt oprollen en vast kan zetten; En weet je, stiekem vind ik het wel leuk, om zo’n moeder te zijn. Oh, en Boet slaapt inderdaad nog steeds niet door, maar staat wel met zijn 6 maanden. Nu jij weer!